You My Destiny-FanFiction(part 4)
Wednesday, September 14, 2011 | Wednesday, September 14, 2011 | 0 Notes
" saya minta maaf Akira, nampaknya saya benar-benar suka pada awak."
" benarkah begitu."
" adakah kamu fikir saya main-main? saya benar serius ini~"
" oh, jika kamu serius kenapa kamu tidak maklumkan pada saya bahawa kamu
sudah berkahwin.? kenapa Simon?"
" kerana perkara itukah? saya sanggup bercerai dengan isteri saya."
" benarkah? demi saya awak sanggup?"
" ya Akira. apa saja pun. asalkan awak gembira."
" jika begitu tinggalkan saya. saya tak mahu menjadi orang ketiga antara hubungan kamu."
" Akira~"
tanpa mempedulikannya aku berlalu sahaja. demi tak mahu mempunyai sebarang
perasaan padanya lagi, aku terpaksa melakukannya. tapi kenapa pada saat
bahagia ini aku terpaksa mengetahui hal ini? kenapa aku tidak sedar akan
hal ini? bodohnya aku. hanya kerana CINTA, aku menjadi dungu..
ah~ kenapa percintaan aku amat susah!

________flashback_______
" boleh saya berjumpa dengan cik Akira?"
" yes, saya orangnya. boleh saya tahu anda siapa?"
" perkenalkan saya Nadia, isteri kepada Simon."
" maksud awak?"
" iya, saya isteri kepada Simon. lelaki yang bakal menjadi tunang awak."
" benarkah?"
" kenapa saya nak tipu. saya tidak akan datang kesini kalau rumah tangga saya
tidak akan berpecah."
" maafkan saya puan. saya rasa anda salah orang."
" tak mungkin cik Akira. fikirkanlah dengan teliti jika anda tidak mahu
di anggap sebagai perampas."
___realiti___

" maaf.....maafkan saya"
" Akira? ini sayalah, Yoseob.."
" Dr.Yoseob? saya hampir tidak mengenali kamu."
" saya berbeza sekarang."
" you totally look different from before."
" saya lebih kacak jika saya tidak beruniformkah?"
" iya...saya bangga jumpa bersama kamu."
" mari kita minim kopi, saya belanja."
Dr.Yoseob benar nampak berlainan. dia kelihatan lebih berkarisma jika begini.
ish, apa yang aku fikirkan ini? mungkinkah dia sama seperti Simon saja.
jangan aku berharap padanya pula. selamatkanlah hati aku ni.

______________________
**Yoseob's house**
aku sangat bersyukur kerana dapat meluahkan perasaan aku pada dia.
harap Akira akan membaca surat aku. dan aku berharap dia terima
cinta aku yang ikhlas ini. adakah aku patut bertanya sama ada dia
sudah membaca surat itu atau tidak ? kusut benar rasanya.
ah~ aku akan menanti hingga esok.
______________________
** Akira's house**
" jika cinta ini tidak dapat kau terima, aku sudi menjadi tempat berteduhmu
cinta, jika cinta ini hanya khayalan, kau sedarkanlah diri ini,
jika aku tidak mampu menjadi cintamu, sudikanlah aku sebagai
teman mu walaupun cinta ini hanya bertepuk sebelah tangan..
                                                                                            Who love you,                                      Yoseob  "

" surat cintakah ini? kenapa seperti kertas tisu tandas?"
adakah benar surat ini untuk aku atau dia tersilap. ah~
esok saja aku tanya pada Yoseob.

___________________________

" Yoseob, adakah surat ini untuk saya?"
" kenapa awak ni ? saya tanya saja, janganlah terperanjat. kan dah tumpah airnya."
"Yoseob~ benarkah surat ini untuk saya? "
 Yoseob hanya menganggukkan kepalanya saja. benarkah? yeay.....
hello world, just wanna say i just got love letter~~
" but... kenapa surat ini seperti tisu tandas?"
" Akira, ini dinamakan romantik."
" benarkah? tapi benarkah ini tisu tandas?:"
" tidaklah."
" thank god."
" kalau saya tak terima hati awak, awak sudi jadi kawan saya?"
" nampaknya begitulah. nak buat bagaimana lagi, saya tak mampu
memaksa awak untuk cintakan saya."
" jika saya terima hati awak pula?"
" benarkah begitu? awak terima saya?"
" saya cuma tanya awak saja."
" saya amat gembira jika menjadi teman lelaki awak."
" saya sudah fikirkannya selama setengah hari, saya akan beri awak 
peluang. jumpa saya di cafe pada waktu yang sama."
" betulkah? baiklah saya akan datang."

______________
*jumpa saya di cafe sepeti biasa*
benarkah aku mahu memaklumkannya mengenai hubungan aku yang baru ini?
aku pasti sudah gila. ah~ apa yang jadi nanti, aku akan tanggung.

**cafe....

" maaf kerana buat awak ternanti."
" tidak mengapa Simon."
" kenapa awak mahu jumpa saya? kita akan bercinta kembalikah?"
"tak mungkin Simon, saya takkan gembira bersama awak."
" kenapa mahu jumpa?"
" untuk memperkenalkan pada kamu teman lelaki saya."
" seriuskah? siapa?"
" hello, mianhae..saya ada emergency kes tadi."
" tidak mengapa sayang."
" kenalkan, ini teman lelaki saya yang baru, Yoseob."
" Dr.inikah teman awak? tak mungkin. dia tak layak."
" awak yang tak layak untuk menjadi teman lelaki saya. dasar tak guna!"

____________________________
*1 tahun kemudian*
" terima kasih sayang kerana terima saya."
" sekarang awak ialah suami saya,gembira?"
" mestilah sayang."
" terima kasih kerana sudi terima saya sebagai isteri awak."
satu kucupan yang hangat aku terima didahi sebagai seorang isteri. tidak dapat
aku gambarkan kebahagiaan itu. terima kasih kerana sayang saya selama ini sayang.
i love you soooo much. walaupun selama ini saya sangka Simon ialah
jodoh saya, tapi saya salah. You my destiny darling..

Older Post | Newer Post